Şubat'ın Altısı

 

 

Soğuk bir gecenin peşin sıra

Kışı ölümün soğukluğu sarmaladı

Kar değil ki bu yağan

Şimdi bu kar mı?

Can çekişirken hayaller

Yükselirken gürültülü sancılar

On il diyor haber muhabirleri on il takınıp korkulu bakışları

Kar kefen olup yağdı

Şubat'ın altısı, mahşerin atlısı

Kalanları bitap efseli

Yorgan oldu betonlar titrerken geceleri

Bir annenin çığlığı arasında

Bir çocuğun gözyaşında

Bir babanın acı dolu sancılı bakışlarında

Yitip giden canların, fay hatlarında

Olurken depremler ardı ardına

Ezilip kaldım sönen hayallerin en kazı altında

Kapkaradan daha kara, acının en koyu tonunda

Asla silinmeyecek akıllarda, hafızalarda asla

İlan edilerek dünyaya yası 

Acı tarihini yazdı

Şubat'ın altısı

Yoktur acının ırkı, ne de yaşı 

Koca koca, diki dikine dikilen binalar arasında

Ölümün halatını dolayıp boynumuza

Başladı bir telaşlı arama, yana yakıla

Can pazarında

Tam ortasında

Öksüzlerin, yetimlerin acılı bakışları

Tek tek, kazıya kazıya

Acı tarih yazdı

Şubat'ın altısın da

Bir yanım mahşer, bir yanım mücadele

Bir yanda umut olur mücadele arasında çıkan bebe

Buz kesmiş ellerin avuçları arasında

Katıp dua dua

Un ufak betonlar arasında

Yürekler sarmalarken kor acıları

Bir parça çalıp ölümden ağlayan gözlerle

Takdiri ilahi bir yana

Tedbiri ihmali de unutma

Acı tarih yazdı ölüm üfleyen kışın

Şubat'ın altısın da

Direnerek, kenetlenerek

Sabahı olan yarınlara...