Kendimden Kendime

Çıkıp geldim katre katre zindandan

Bin fersaha düşüp düşüp kalkmışım

Yükselir sanırken garip gönlümü

Ezildikce ben kendime varmışım

Gitmeye meyyalken divane gönül

Kalmaya yetmemiş bir lahza ömür

Bazen doğru bazı eğri gider yol

Ham gönülle yar olurum sanmışım

Firkatin hüznü leyale sığmaz

Vuslatın sevinci bin bir tarumar

Seni sevebilmek de her an

Yüreğimde bir sebepsiz ağrı var

Hüznü ve sevinci ayrı sanırdım

Zıtların aynılığı görünmez imiş

Yardan gelen hoştur canı canana

Her biri aşka sebepgah imiş

Şimdi dindi gönlümün aşkla kavgası

Kalmadı ömrümün tek bir kaygısı

Kendime kendimin garip sancısı

Hepsi de yare yar olmak imiş

Bin bir vuslat ile gönül sarayı

Her biri aşk ile örmüş tuğlayı

Hoş gör çile ,eyvah hem de belayı

Gelenler yardan armağan imiş

Vazgeçmek bilmeden yürümek serden

Bir haber gelir mi şu esen yelden

Bana ne gelir ise mutlaka senden

Senden gelen cana bin deva imiş